zondag - 06/06/1915

1. Verscheidene Indiase troepen zijn ook in het dorp

Het is vreemd dat Achiel Van Walleghem nu pas de Brits-Indiase militairen uitgebreid beschrijft. Zij waren immers reeds op 24 april 1915 aangekomen (zie aldaar) om de volgende dagen in zware gevechten ten noorden van Ieper betrokken te worden. In de loop van mei 1915 hadden de meeste Indiase eenheden Belgisch Vlaanderen alweer verlaten voor hun sector bij Neuve-Chapelle.

Zie hier : 

Foto 1 : Een Brits-Indiase militair, 1914

2. Zij spreken Engels en sommigen ook Frans

Dat sommige Brits-Indiase militairen wat Frans spreken heeft te maken aan het feit dat de Indiase troepen vooral in de sector van Neuve-Chapelle gelegerd waren, er niet zelden ingekwartierd waren bij de plaatselijke bevolking en daar allicht een mondje Frans hadden opgedaan. 

3. De roepie

De Brits-Indiase militairen werden in hun eigen munt uitbetaald.

Foto 2 : een roepie uit 1915

4. Hun nieuwsgierigheid heeft toch de bovenhand

Het is opvallend hoe Achiel Van Walleghem zich in dit fragment tot tweemaal toe verwondert over de nieuwsgierigheid van de Indiërs, terwijl hij zelf erg nieuwsgierig blijkt: hij heeft zelfs hun eten geproefd. Over de houding van (onder meer) Achiel Van Walleghem tegenover de Indiase troepen en andere koloniale troepen: zie Dominiek Dendooven:  Living Apart Together: Belgian Civilians and Non-European Troops and Workers in Wartime Flanders in: Santanu Das (Ed.): Race, Empire and First World War Writing. Cambridge University Press, 2011, p.  143-157.

5. Zij bakken een soort van pannenkoeken

De “pannenkoeken” zijn zonder twijfel het typisch Indiase brood, de chappati.

Foto 3 : Brits-Indiase militairen aan de maaltijd, 1915

6. ....en eten ook een zeker zaad dat zeer sterk van smaak is.

Venkelzaad, in combinatie met komijn, is een vast onderdeel van een Indiase maaltijd.